Jij bent net zo belangrijk als ik.
Jij en jouw welzijn is net zo belangrijk als ik en mijn welzijn.
Ik kan alleen goed voor jou zorgen als ik net zo goed voor mezelf zorg.
Ik kan alleen rekening houden met jou als jij evenveel rekening houdt met mij.
Ik kan alleen jou respecteren als jij mij respecteert.
Of je nu groot of klein bent, dik of dun, rood of zwart, vierkant of rond, volwassen of kind. Of je nu de koningin van Lombardije bent of putjesschepper in Lutjebroek. We zijn gelijk aan elkaar.
Jij bent jij en ik ben ik.
Jij bent uniek, perfect zoals je bent.
Ik ben uniek, perfect zoals ik ben.
Jij hebt jouw emoties, gevoelens, verlangens, wensen en plannen.
Ik heb mijn emoties, gevoelens, verlangens, wensen en plannen.
Als we jou en mij op een weegschaal zouden plaatsen zijn we perfect in balans. Gewoon omdat we zijn wie we zijn, ongeacht het formaat dat we hebben of de positie die we innemen.
De verantwoordelijkheid voor het behouden van de balans ligt bij ons allebei en is voor ons beide even groot. Zo leven we in perfecte harmonie met onszelf en elkaar. Op het moment dat ik mezelf belangrijker vind dan jou en mezelf groter maak dan jij gebeurt er iets vreemds.
Ik toren boven jou uit en kijk als het ware op jou neer. Als dat mijn mening is draag ik dat ook uit. Hierdoor is de kans heel groot dat jij naar mij op gaat kijken als een soort van adoratie. Je gaat jezelf zien als minderwaardig. In beide gevallen geef je als het ware een stukje van jezelf weg aan mij waardoor ik nog meer kan groeien. Hoe meer jij van jou aan mij geeft hoe afhankelijker je van mij wordt.
Mijn idee, dat ik mezelf belangrijker vindt en mezelf dus meer waarde toe ken dan ik jou toe ken, wordt door de natuurwetten ontkracht. Want als we dit op een weegschaal zetten gebeurt er iets bijzonders.
Ten eerste is de balans volledig weg. Maar hoewel ik mezelf ongelooflijk belangrijk vind, belangrijker dan jou, moet ik plotseling tegen jouw opkijken. Jij zit nu als het ware aan de top, hebt een veel beter overzicht dan ik. Dat wil ik niet en ik wil al helemaal niet dat jij nu op mij neer kunt kijken. Ik ben nu, door deze eenvoudige natuurwet, mijn overwicht kwijt. Dat verlies van controle vind ik beangstigend en ik wil dolgraag mijn oude positie terug.
Heel vaak zijn jij en ik ons niet bewust van deze processen. We zijn ons niet bewust dat de balans tussen jou en mij weg is. In onze goedheid, om de ander te pleasen, wat ook weer uit angst voortkomt, doen we onszelf en daarmee de ander een groot tekort. Het bijzondere van deze situatie is dat angst de beide partijen in de greep houdt. We willen beide niet verliezen wat we nu hebben. In ons brein is verlies gekoppeld aan onveiligheid. Behouden wat we hebben geeft ons een gevoel van controle. Voor mij in de machtspositie werkt het eigenlijk precies hetzelfde. Macht werkt verslavend want dat geeft mij het gevoel van controle. Het gevoel van controle geeft ons het gevoel dat we onze angst de baas zijn.
Bij kinderen is de weegschaal van nature uit balans. Een kind is afhankelijk, klein en in ontwikkeling. Een volwassene is groot en een vat vol liefde en kennis. Als we dat op een balans zetten gebeurt er iets bijzonders.
Hoewel het kind afhankelijk, klein en in ontwikkeling is, wordt het door de wet van de zwaartekracht hoger geplaatst dan een volwassenen. Omdat een volwassene en een kind in basis gelijk zijn moet de volwassene gewicht van zichzelf, liefde, zorgzaamheid en kennis in de schaal van het kind van het kind leggen om de balans weer in evenwicht te brengen.
Op het moment dat het kind volwassen en de volwassene oud en grijs is en/of zorg nodig heeft en minder gewicht in de schaal kan leggen draait dat proces zich als vanzelf om.
Ik kan alleen maar bestaan omdat jij bestaat. Daarom zijn jij en ik geschapen om te leven in verbondenheid met elkaar. Jij bent omdat ik ben en ik ben omdat jij bent. Ik kan alleen maar in balans zijn met de ander als ik ook in balans ben met mezelf. Als ik alleen maar kan geven en niet kan ontvangen breng ik het evenwicht uit balans. Als ik alleen maar kan ontvangen en niet kan geven idem dito. Als ik niet verbonden ben met mezelf, breng ik het evenwicht tussen jou en mij uit balans en kan ik me niet met jou verbinden. Alle liefde die ik geef, moet ik ook kunnen ontvangen. Al het respect dat ik ontvang, moet ik ook kunnen geven. Daarom is het mijn plicht en mijn verantwoordelijkheid om goed voor mezelf te zorgen. Op alle gebieden van het leven. Emotioneel, mentaal, spiritueel en fysiek.
Daarvoor heb ik een open, eerlijke, nieuwsgierige en leergierige mindset nodig. Een innerlijke drive om mezelf en de ander te leren kennen zodat ik mezelf kan ontwikkelen en vanuit integriteit kan handelen.
Als geven, delen en ontvangen in balans zijn en liefde onvoorwaardelijk is kunnen we allemaal de beste versie van onszelf zijn. Jij en ik in perfecte harmonie met elkaar.
Liefs, Elly